Poslovni menadžment

U poslednjih trideset i više godina bilo je dosta novih ideja i koncepata na polju poslovnog menadžmenta od čega je nešto prihvaćeno a nešto ne. Međutim, jedan od najznačajnijih principa koji je postao široko prihvaćen i praktikovan jeste Just-in-time ili JIT koja kako filozofija tako i tehnika. Bazirana je na jednostavnoj ideji da gde god je to moguće nijedna aktivnost ne treba da bude smeštena u sistemu ukoliko nema potrebe za tim.
Prema tome, nijedan proizvod ne bi trebalo da se pravi, nijedna komponenta ne bi trebalo da se naruči dok nema zahteva. U suštini, JIT je „pull“ koncept gde potražnja na kraju linije snabdevanja povlači proizvode ka tržištu a iza tih proizvoda može se odrediti protok komponenti putem te iste potražnje. Ovaj kontrast sa tradicionalnim „push“ sistemom gde se proizvodi proizvode ili spajaju u gomilama u očekivanju potražnje i pozicioniraju se u lancu snabdevanja kao „baferi“ između različitih funkcija i entiteta. Konvencionalni pristup izlaženja u susret zahtevima potrošača je baziran na jednoj formi statističke kontrole inventara koja se obično može oslanjati na ponovno naručivanja kada nivoi inventara padnu do jedne, unaprjed određene tačke – takozvane tačke ponovne narudžbine (ROP). U okviru ovog pristupa tačka ponovne porudžbine ili nivo ponovne porudžbine je unaprjed određen bazirano na očekivanom vremenu popunjavanja. Iznos koji treba biti poručen može biti baziran na ekonomskoj formulaciji količine porudžbine (EOQ) koja vrši balans troškova držanja inventara u odnosu na troškove postavljanja porudžbina za zamenu.
Alternativne metode obuhvataju regularnu kontrolu zaliha uz određene intervale između porudžbina kada je iznos koji treba da bude poručen određen uz uzimanje u obzir unapred određenog nivoa zamene.



14. Lei, D. I Godhar, Computer-Integrated Manufacturing (CIM): Redefining the Manufacturing Firm into a Global Service Business’, International journal of Operations and Production Management, Vol 11, No 10, 1991.